روایتی از استبداد پیش از انقلاب
www.den.ir
طی چند سال بعدی هیچ کس سعی نکرد، خیالات واهی شاه را تعدیل کند یا با واقعیت مربوط سازد.
هیچ یک از مقامات رسمی و درباریان جرات نکردند، برخلاف میل او سخن‌یی بگویند.
دولت‌مردان غربی نیز بیشتر حریص بودند که ثروت ایران را به جیب بزنند و اهمیت‌یی به این نمی‌دادند که شاه را به خویشتن‌داری دعوت کنند و هر کس‌یی در چاپلوسی به او، در تشویق او، در به جیب زدن پول‌های ایران چشم‌وهم‌چشمی می‌کرد.
هر حماقت‌یی به الهام تعبیر می‌شد. هر رویایی حقیقت انگاشته می‌شد. هر تبلیغ‌یی مفهوم واقعی پیدا کرده بود. این وضع تا 16 ژانویه 1979 و آغاز انقلاب مردم ایران ادامه داشت.
ویلیام شوکراس، آخرین سفر شاه، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، نشر پیکان، چاپ دوازدهم، 1381، ص 49