چارلز هارد تاونز Charlie Hard Townes فیزیکدان آمریکایی و برنده جایزه نوبل فیزیک که فرضیه اش به اختراع لیزر انجامید، درگذشت.

دانشگاه برکلی کالیفرنیا روز پنج‌شنبه، 29 ژانویه (9 بهمن) در وب سایتش خبر داده است که این استاد عالی مقام دپارتمان فیزیک آن بامداد سه‌شنبه از دنیا رفت. 

چارلز تاونز خود گفته است که در سال 1951 روی یکی از نیمکت های پارکی در واشینگتن نشسته بود که فکر ساخت پرتوی خالص نور با امواج کوتاه و فرکانس بالا به ذهنش رسید. او سپس در سال 1954 با همکاری دانشجویانش موفق شد نسخه اولیه لیزر به نام میزر (Maser) را بسازد که با ارسال اشعه‌ها و پرتوهای امواج کوتاه و فرکانس بالا، انرژی مایکروویو (امواج کوتاه) را تقویت و متمرکز می‌کرد.

این فیزیکدان چهار سال بعد همراه آرتور شاولو، شوهر خواهرش، به فکر افتاد به جای امواج انرژی مایکرو، اشعه نور اپتیکال و عادی را متمرکز و تقویت کند که به اختراع لیزر و ثبت آن در آزمایشگاه بِل انجامید. اما اولین لیزر واقعی و چگونگی عملکرد آن برای نخستین بار توسط ئتودور میمن، دانشمند دیگری در سال 1960 به نمایش گذاشته شد.

چارلز تاونز بیشتر تحقیقاتش را در این زمینه در طی سال‌هایی که استاد دانشگاه کلمبیا بود انجام داد و سرانجام مشترکا با دو دانشمند روسی به نام‌های الکساندر پروخورف و نیکلای باسو، برنده جایزه نوبل فیزیک 1964 بخاطر همین تحقیقات شد. 

اختراع لیزر مسیر کشفیات علمی دیگر را از ستاره‌شناسی و پزشکی تا کالاهای مصرفی و سرگرمی هموار و از بنیان عوض کرد.

از دستگاه‌های ویدیو و سی دی، چاپگر، شبکه‌های کامپیوتر، دستگاه‌های برنده فلزات و سنگ‌های گرانقیمت، استفاده از لیزر در جراحی‌ها و عمل چشم، ترسیم و پاک کردن «تاتو» بر روی بدن و دستگاه‌های بارکد خوان در فروشگاه‌ها گرفته تا استفاده از میزر و لیزر در علم نجوم و ستاره‌شناسی، ساخت موشک‌های هدایت‌شونده لیزری و تلسکوپ‌های مادون قرمز برای مشاهده و اندازه‌گیری اجرام نورانی در فضا از نمونه‌های کاربرد این اختراع است.

چارلز تاونز دانشمندی مذهبی بود و اعتقاد داشت که علم و دین می‌توانند مکمل یکدیگر باشند.

او در ادامه تحقیقاتش همراه همکارانش موفق شد مولکول‌های پیچیده را در فضای بین ستارگان کشف کند و نخستین دانشمندی بود که توانست جرم سیاه چاله عظیم در مرکز کهکشان راه شیری را اندازه‌گیری کند. این فیزیکدان طراح سیستم بمباران با استفاده از رادار در جنگ جهانی دوم نیز بود.