زمین
•
زمین
تصور کنید که بتوانیم سن زمین را فشرده کنیم و هر صد میلیون سال آن را یک سال در نظر بگیریم. دراین‌صورت کره‌ى زمین مانند فردیی 46 ساله خواهد بود.
هیچ اطلاع‌یی در مورد هفت سال اول این فرد وجود ندارد و درباره‌ی سال‌های میانی زنده‌گى او نیز اطلاعات کم‌و‌بیش‌پراکنده‌یی داریم.
اما این را مى‌دانیم که در سن 42 سالگى ، گیاهان و جنگل‌ها پدیدار شده و شروع به رشد و نمو کرده‌اند.
اثریى از دایناسورها و خزندگان عظیم‌الجثه تا همین یک سال پیش نبود. یعنی زمین آن‌ها را در سن 45 سالگی به چشم خود دید و تقریبا 8 ماه پیش پستانداران را به دنیا آورد .
در اوایل هفته‌ی پیش میمون‌های آدم‌نما به آدم‌های میمون‌نما تبدیل شدند.
و آخر هفته گذشته دوران یخ‌بندان سراسر زمین را فرا گرفت .
انسان جدید فقط حدود 4 ساعت است که روی زمین می‌باشد و طی همین یک ساعت گذشته کشاورزی را کشف کرده است.
بیش از یک دقیقه از عمر انقلاب صنعتی نمی‌گذرد ...
حالا ببینید انسان در این یک دقیقه چه بلایی بر سر این بی‌چاره‌ی 46 ساله آورده است!
او از این بهشت یک آشغال‌دانی کامل ساخته است. نسل خودش را به نسبت‌های سرسام‌آوریی زیاد کرده ، و نسل 500 خانواده از جانداران را منقرض کرده است!
سوخت‌های این سیاره را مال خود کرده و همه را به یغما برده است!
هیچ‌کدام از منابع زمین، حتا در دوردست‌ترین نقاط از آلوده‌گى‌هاى ناشى از شیوه‌ى زنده‌گى او در امان نیست.
و الان هم مثل کودک‌یی معصوم و بی‌تقصیر ایستاده و به این حمله‌ی برق‌آسا نگاه می‌کند.
راستى براى جبران آن‌چه کرده‌ایم و پیش‌گیرى از تبعات تلخ آن حتا بر زنده‌گى خودمان، چند «ثانیه» وقت داریم؟
***
با تشکر از دوست عزیز ش.ز. که اصل این مطلب را از ایشان دریافت کردم.